آریتمی در بیهوشی کودکان
، اگرچه غیر معمول است، می تواند چالش های مهمی را برای متخصص بیهوشی ایجاد کند. درک جامع علل، رویکردهای تشخیصی، و استراتژی های مدیریتی برای اطمینان از مراقبت ایمن بعد از عمل جراحی ضروری است ،این بررسی اجمالی ، براساس کتاب های زیر گرداوری شده است .
Practice of Anesthesia for Infants and Children by Charles J. Coté et al., Miller's Anesthesia, Smith's Anesthesia for Infants and Children, and Roger's Textbook of Pediatric Intensive Care.
1-علل آریتمی در بیهوشی اطفال
- اثرات دارو
- داروهای بیهوشی می توانند بر الکتروفیزیولوژی قلب تأثیر بگذارند
- هوشبرهای استنشاقی: عواملی مانند سووفلوران و هالوتان ممکن است میوکارد را نسبت به کاتکول آمین ها حساس کرده و خطر آریتمی را افزایش می دهد
داروهای داخل وریدی مانند کتامین ، پروپوفولبر قلب تأثیر می گذاردو نیاز به مانیتورنیگ دقیق هست
- عدم تعادل الکترولیت
- فاکتورهای حول و حوش عمل جراحی می تواند منجر به اختلال در الکترولیت هایی مانند پتاسیم، کلسیم و منیزیم شودنظیر: هیپوکالمی، هیپرکالمی، هیپوکلسمی یا هیپومنیزیمی و بیماران را مستعد آریتمی کند
- این عدم تعادل اغلب با افزایش زمان ناشتایی (( NPO TIME ، جابجایی مایعات یا از دست دادن خون در طی جراحی تشدید می شود.
محرک های جراحی و تون واگ
- برخی از دستکاری های جراحی، به ویژه آنهایی که در نزدیکی راه هوایی یا عصب واگ یا نواحی چشمی می تواند عصب واگ را تحریک کرده و منجر به برادی آریتمی شود.
این امر به ویژه در طی روش هایی مانند لاپاراسکوپی یا جراحی شکم شایع است.
- بیماری قلبی مادرزادی
- کودکانی که نقایص مادرزادی قلبی تشخیص داده نشده یا پیچیده دارند، حتی با بیهوشی معمولی در خطر افزایش آریتمی عمل جراحیقرار دارند
- محرک های جراحی و تون واگ :اقدامات مربوط به راه هوایی یا نواحی چشمی می تواند عصب واگ را تحریک کرده و منجر به برادی آریتمی شود. این مورد به ویژه در طی روش هایی مانند لاپاراسکوپی یا جراحی شکم رایج است.
2- تشخیص آریتمی در بیماران اطفال،
- پایش بالینی مانیتورینگ مداوم ECG:
برای تشخیص آریتمی حین عمل جراحی ضروری است. تفسیر ECG ویژه کودکان به دلیل تغییرات مرتبط با سن بسیار مهم است
- پالس اکسی متری و کاپنوگرافی:
به شناسایی هیپوکسی یا هیپرکاپنی کمک می کند
ابزارهای تشخیصی
- ECG 12-Lead: اطلاعات دقیقی در مورد نوع و منشاء آریتمی ارائه می دهد.
- تست های آزمایشگاهی: الکترولیت ها، گازهای خون شریانی و وضعیت متابولیک را برای شناسایی علل برگشت پذیر ارزیابی کنید.
تمایز انواع طبیعی تشخیص آریتمی های خوش خیم، مانند آریتمی سینوسی رایج در کودکان، برای جلوگیری از مداخلات غیر ضروری مهم است.
3- مدیریت آریتمی در بیهوشی کودکان
مراحل فوری
- ارزیابی ثبات همودینامیک:
برای علائم بی ثباتی، از جمله افت فشار خون، تغییر سطح هوشیاری ، یا پرفیوژن ضعیف، ارزیابی کنید.2
- . شناسایی و اصلاح علل برگشت پذیر:
1-تصحیح الکترولیت: مکمل های مناسب را برای عادی سازی سطوح تجویز کنید.
2-اکسیژن رسانی: از اکسیژن رسانی کافی برای رفع هیپوکسی اطمینان حاصل کنید.
3-عمق بیهوشی: در صورت لزوم تنظیم کنید تا اثرات آریتموژنیک را کاهش دهید.
درمان دارویی
- لیدوکائین: برای آریتمی های بطنی موثر است
- تزریق 1 میلی گرم/کیلوگرم وزن بیمار بولوس وریدی، به دنبال آن در صورت نیاز انفوزیون
- آمیودارون: برای آریتمی های مقاوم در نظر گرفته می شود
- با دوز بارگیری 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بیمار وریدی در مدت 20 تا 60 دقیقه شروع شود
- آتروپین : برای برادی آریتمی مرتبط با تحریک واگال در نظر گرفته می شود.
- دوز 0.02 بر کیلوگرم وزن بیمار وریدی ، با حداقل 0.1 میلی گرم و حداکثر 0.5 میلی گرم در هر دوز.
4- مداخلات پیشرفته
برای آریتمی‌های تهدیدکننده زندگی که به دارودرمانی پاسخ نمی‌دهند، کاردیوورژن یا دفیبریلاسیون همزمان ممکن است متعاقب دستورالعمل جراحی‌های حمایت از احیای پیشرفته کودکان (PALS) ضروری باشد.
ملاحظات بیهوشی در کودکان در معرض خطر
ارزیابی قبل از عمل جراحی جراحی
تاریخچه و معاینه فیزیکی: بر شناسایی عوامل خطر مانند بیماری مادرزادی قلبی یا آریتمی های قبلی تمرکز کنید
مانیتورینگ حین عمل جراحی
هوشیاری افزایش یافته: به ویژه در طی پروسیجرهایی با پتانسیل تحریک واگ بالا.
اجتناب از محرک های آریتموژنیک: مانند تجویز سریع داروهای بیهوش کننده خاص یا تجویز قابل توجه الکترولیت ها
مراقبت های بعد از عمل جراحی
مانیتورینگ مداوم:
پایش ECG را در دوره بلافاصله پس از عمل جراحی حفظ کنید، به خصوص اگر آریتمی حین عمل جراحی رخ دهد.
مشاوره قلب و عروق: برای آریتمی های مداوم یا مکرر برای راهنمایی بیشتر برای درمان مشورت با فوق تخصص قلب کودکان ویا متخصص قلب و عروق توصیه می شود.
درک ماهیت چند وجهی آریتمی در بیهوشی کودکان حیاتی است. درک کامل علل آنها، نظارت دقیق و مدیریت سریع و مناسب می تواند به طور قابل توجهی ایمنی وسلامت بیمار را افزایش دهد
برگرفته از :
References:
Coté, CJ, et al. Practice of Anesthesia for Infants and Children, 7th Edition. Elsevier, 2025. Gropper,11:51
MA, et al. Miller's Anesthesia, 10th Edition. Elsevier, 2025.
Davis, PJ, et al. Smith's Anesthesia for Infants and Children, 10th Edition. Elsevier, 2025. Nichols, DG, et al. Roger's Textbook of Pediatric Intensive Care, 6th Edition. Wolters Kluwer, 2025.
Arrhythmias during anesthesia in pediatric patients
Arrhythmias during anesthesia in pediatric patients, although uncommon, can present significant challenges. A comprehensive understanding of their causes, diagnostic approaches, and management strategies is essential for ensuring safe perioperative care. This overview synthesizes insights from leading texts, including Practice of Anesthesia for Infants and Children by Charles J. Coté et al., Miller's Anesthesia, Smith's Anesthesia for Infants and Children, and Roger's Textbook of Pediatric Intensive Care.
1. Causes of Arrhythmias in Pediatric Anesthesia Medication Effects Anesthetic agents can influence cardiac electrophysiology: Inhalational Agents: Agents like sevoflurane and halothane may sensitize the myocardium to catecholamines, increasing arrhythmia risk. Intravenous Agents: Medications such as propofol and ketamine can affect heart rate and rhythm, necessitating careful Monitoring.
Electrolyte Imbalances
Perioperative factors can lead to disturbances in electrolytes like potassium, calcium, and magnesium, predisposing patients to arrhythmias. Surgical Stimuli and Vagal Tone
Procedures involving the airway or ocular regions can stimulate the vagus nerve, leading to bradyarrhythmias .
Congenital Heart Disease
Children with undiagnosed or complex congenital heart defects are at increased risk for perioperative arrhythmias.
2. Diagnosis of Arrhythmias in Pediatric Patients Clinical Monitoring Continuous ECG Monitoring: Essential for detecting arrhythmias intraoperatively. Pediatric-specific ECG interpretation is crucial due to age-related variations. Pulse Oximetry and Capnography: Aid in identifying hypoxia or hypercapnia, which can precipitate arrhythmias.
Diagnostic Tools 12-Lead ECG: Provides detailed information on arrhythmia type and origin. Laboratory Tests: Assess electrolytes, arterial blood gases, and metabolic status to identify reversible causes.
Differentiating Normal Variants Recognizing benign arrhythmias, such as sinus arrhythmia common in children, is important to avoid unnecessary interventions.
3. Management of Arrhythmias in Pediatric Anesthesia Immediate Steps
1Assess Hemodynamic Stability: Evaluate for signs of instability, including hypotension, altered mental status, or poor perfusion.
2. Identify and Correct Reversible Causes: Electrolyte Correction: Administer appropriate supplements to normalize levels. Oxygenation: Ensure adequate oxygen delivery to address hypoxia. Anesthetic Depth: Adjust as necessary to mitigate arrhythmogenic effects.
Pharmacological Treatment
Lidocaine: Effective for ventricular arrhythmias; administer 1 mg/kg IV bolus, followed by infusion if needed.
Amiodarone: Considered for refractory arrhythmias; initiate with a loading dose of 5 mg/kg IV over 20-60 minutes.
Atropine: Indicated for vagally mediated bradyarrhythmia’s ; dose at 0.02 mg/kg IV, with a minimum of 0.1 mg and a maximum of 0.5 mg per dose.
Advanced Interventions
For life-threatening arrhythmias unresponsive to pharmacotherapy, synchronized cardioversion or defibrillation may be necessary, following Pediatric Advanced Life Support (PALS) guidelines.
4. Anesthetic Considerations in At-Risk Children
Preoperative Assessment
History and Physical Examination: Focus on identifying risk factors such as congenital heart disease or previous arrhythmias.
Baseline ECG: Obtain to detect preexisting conduction abnormalities.
Intraoperative Monitoring Enhanced Vigilance:
Particularly during procedures with high vagal stimulation potential. Avoidance of Arrhythmogenic Triggers: Such as rapid administration of certain anesthetics or significant electrolyte shifts.
Postoperative Care
Continuous Monitoring: Maintain ECG surveillance in the immediate postoperative period, especially if intraoperative arrhythmias occur.
Cardiology Consultation: Recommended for persistent or recurrent arrhythmias to guide further management.
References:
Coté, CJ, et al. Practice of Anesthesia for Infants and Children, 7th Edition. Elsevier, 2025. Gropper,11:51MA, et al.
Miller's Anesthesia, 10th Edition. Elsevier, 2025.
Davis, PJ, et al.
Smith's Anesthesia for Infants and Children, 10th Edition. Elsevier, 2025. Nichols, DG, et al.
Roger's Textbook of Pediatric Intensive Care, 6th Edition. Wolters Kluwer, 2025.
دیدگاه خود را بنویسید