دهان بازکن Jaw Speader

از نگه داشتن راه هوایی و تنفسی مصدوم به منظور اکسیژن رسانی به ریه ها و به تبع آن به مغز شخص بیمار از اقدامات اولیه فوریت های پزشکی در خصوص امدادرسانی به مصدومین می باشد.

نظر به اینکه دندان های فک بالا و پایین شخص مصدوم به علت شدت درد و یا بیهوشی روی یکدیگر قرار گرفته و انقباض عضلات صورت مزید بر علت می گردد، بنابراین به تدریج راه هوایی تنفسی دچار انسداد گشته و تبعات منفی ناشی از عدم اکسیژن رسانی به ریه و قلب، بیمار را تهدید می نماید.

لذا ابزاری که بتواند این خلل را برطرف نماید حائز اهمیت می باشد که از آن جمله می توان به دهان باز کن اشاره نمود.

دهان بازکن وسیله ایست برای باز نگه داشتن دهان و ایجاد فاصله بین دندان های فک بالا و پایین فرد بیهوش جهت آزاد نمودن راه هوایی که به منظور اکسیژن رسانی مورد استفاده قرار می گیرد.

دهان بازکن ظاهری مخروطی شکل داشته و سطح آن شبیه به مارپیچ می باشد. مخروطی بودن این وسیله کمک میکند تا دهان بیمار مرحله به مرحله و از نقطه صفر باز شده و از حالت فک قفل شده خارج گردد. سطح مارپیچی شکل آن جهت سهولت استفاده از دهان بازکن می باشد.

استفاده از دهان بازکن باید توسط افراد آموزش دیده صورت بگیرد تا از شکستگی دندان و یا آسیب به دهان فرد بیهوش جلوگیری شود. پس از باز نمودن دهان بیمار با توسط دهان بازکن، عملیات احیای بیمار انجام می گیرد.